Podwyższone koszty uzyskania

[Tomasz Chudziński 7]

Gratyfikant (1.54 HF3) z nieznanego mi powodu źle pobiera koszty uzyskania przychodu przy wyliczaniu wynagrodzenia.
Mimo ustawienia powiększonych, odlicza 115,25. Dodam, że w poprzednim miesiącu, przy tych samych ustawieniach, koszty pobrały się właściwe.

Jedyna różnica to to, że umowa kończy się 30.11.2018. Data wypłaty do 10.12.2018.

To kwestia ustawień czy jakiś błąd?

 

Edytowane 14 Grudnia 2018 przez Tomasz Chudziński

[Daniel Kozłowski 1 171]

Pokaż resztę zakładki z umowy i wartości kosztów uzyskania przychodu w parametrach programu.

[Tomasz Chudziński 7]

Załączam.

[Kamil Goleń 115]

Z racji, że jest to wypłata po zwolnieniu/końcu umowy nie należą się temu pracownikowi podwyższone koszty.

Z przepisu art. 32 ust. 5 ustawy wynika bowiem, iż oświadczenie o spełnianiu warunków do zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu składa pracownik, a nie były pracownik. Wraz z utratą statusu pracownika wygasa złożone przez pracownika oświadczenie o spełnieniu warunków do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.

[Tomasz Chudziński 7]

Nawet jeśli wypłacane w grudniu wynagrodzenie dotyczy miesiąca listopada? Wówczas dana osoba była pracownikiem.

Edytowane 14 Grudnia 2018 przez Tomasz Chudziński

[Tomasz Chudziński 7]

Dzień dobry Panie Kamilu, poproszę o odpowiedź.

[Kamil Goleń 115]

Tak, nawet w tym przypadku. Wypłata była naliczona i wypłacona po ustaniu stosunku pracy.

[Tomasz Chudziński 7]

Uważam, że to nieprawidłowa interpretacja przepisów. Poniżej wklejam wyjaśnienia MF. Jeśli dobrze się orientuję, to nie było zmian w tym zakresie.

Kwota zmniejszająca podatek po ustaniu zatrudnienia - wyjaśnienie MF

Zakłady pracy są obowiązane od przychodów ze stosunku pracy pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy. Zaliczki te, w oparciu o art. 32 ust. 3 ustawy o pdof, pomniejszają o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1b ustawy o pdof. Nie następuje to jednak automatycznie, a jedynie wówczas, gdy pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi oświadczenie na formularzu PIT-2, którym upoważni płatnika do jej uwzględniania przy obliczaniu zaliczek.

W praktyce często mają miejsce sytuacje, w których wypłata pracowniczego wynagrodzenia dokonywana jest już po ustaniu zatrudnienia. Od jego wartości płatnik ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach przewidzianych dla przychodów ze stosunku pracy. Przez szereg lat organy podatkowe przyjmowały jednak, że wraz z rozwiązaniem stosunku pracy, ważność traci pracownicze oświadczenie upoważniające pracodawcę do stosowania 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. W efekcie twierdziły, że gdy do wypłaty dochodzi po ustaniu stosunku pracy, wówczas nawet jeżeli w trakcie zatrudnienia pracownik przedmiotowe oświadczenie złożył, nie uprawnia ono płatnika do pomniejszenia zaliczki o tę kwotę.

W ostatnich miesiącach pojawiły się jednak wątpliwości w tym zakresie. Wszystko to za sprawą wyroku NSA z dnia 8 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 41/14, w którym skład orzekający przyznał płatnikowi prawo do stosowania kwoty zmniejszającej przy obliczaniu zaliczki na podatek od wynagrodzenia wypłacanego po ustaniu zatrudnienia. W związku z tym nasze Wydawnictwo wystąpiło do Ministerstwa Finansów o zajęcie stanowiska w tej kwestii.

W odpowiedzi z dnia 30 stycznia 2017 r. resort finansów stwierdził, że jego obecne stanowisko w omawianej kwestii jest tożsame z przywołanym wyrokiem NSA. To z kolei oznacza, że sam fakt ustania stosunku pracy nie powoduje, iż płatnik traci uprawnienie do pomniejszenia zaliczki o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek od wypłaconego po tej dacie wynagrodzenia. Istotne jest jednak, aby w chwili dokonywania wypłaty nadal były spełnione warunki, od których ustawodawca uzależnia prawo do zmniejszenia zaliczki na podatek. Jeżeli zatem były pracownik nie powiadomi byłego pracodawcy o zmianach stanu faktycznego wynikającego z PIT-2, bowiem stan ten nie uległ zmianie, pracodawca ma prawo przy wyliczaniu zaliczki od omawianych należności uwzględnić kwotę zmniejszającą podatek.

 

Dodatkowo potwierdza to interpretacja indywidualna, odnosząca się bezpośrednio do podwyższonych kosztów IBPB-2-1/4511-276/16/DP, której fragment zamieszczam poniżej.

...

Z uwagi na fakt, że treść cytowanego art. 32 ust. 2 powołanej ustawy nie odwołuje się wprost do określenia „pracownik”, tj. osoby pozostającej aktualnie w stosunku pracy, to należy wskazać, że do wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będą miały zastosowanie zarówno koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy (podstawowe koszty uzyskania przychodów) jak i w art. 22 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy (podwyższone koszty uzyskania przychodów).

Brzmienie powołanego powyżej art. 32 ust. 2 wskazuje, iż oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 5 zachowuje ważność również po ustaniu stosunku pracy. Wypłacone byłemu pracownikowi wynagrodzenie jest świadczeniem stanowiącym przychód ze stosunku pracy, co oznacza, że mają do niego zastosowanie uregulowania dotyczące kosztów uzyskania przychodów z tego właśnie tytułu, określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując wypłaty wynagrodzenia w kwietniu 2016 r. byłemu pracownikowi powinien zastosować, zgodnie ze złożonym przez podatnika oświadczeniem, podwyższone koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

...

Edytowane 19 Grudnia 2018 przez Tomasz Chudziński

[Kamil Goleń 115]

Dziękuje za odpowiedź.

Proszę zauważyć iż pierwszy z zacytowanych fragmentów dotyczy kwoty zmniejszającej podatek (ulga podatkowa) i nie dotyczy kosztów uzyskania przychodów. 
Jest to stanowisko MF które uległo zmianie po ogłoszeniu wyroku NSA z dnia 8 marca 2016. Zmiana tego stanowiska, poparta wyrokiem NSA ma swoje odbicie 
w programie (parametr „Nie uwzględniaj ulgi podatkowej w wypłatach po zwolnieniu pracownika”).

Drugi z zacytowanych fragmentów jest jedynie cytatem z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Proszę pamiętać, że 
jest to jednostkowa interpretacja, wydana do konkretnego przypadku, konkretnego podatnika. Interpretacja indywidualna nie ma także mocy wiążącej zarówno
wobec podatnika jak i organu podatkowego. Jednakże mając na uwadze potrzeby naszych użytkowników a także dążąc do tego aby nasze oprogramowanie było
jak najbardziej elastyczne, w jednej z kolejnych wersji zostanie dodany parametr, pozwalający określić zachowanie programu w podobnych przypadkach.  

Edytowane 20 Grudnia 2018 przez Kamil Goleń

[Tomasz Chudziński 7]

Świetnie, bardzo dziękuję za odniesienie się do problemu. Czekamy na zmianę